Αυτό που μας κάνει ανθρώπους είναι η πραγματική ζωή που καταλαμβάνει πραγματικό χώρο και χρόνο. Η ζωντανή γλώσσα είναι ο φορέας των ιδανικών και των ουτοπιών. Δίχως αυτά θα έχουμε το τέλος του ανθρώπου. Και για αυτό απορρίπτω τις φιλοδοξίες όσων υποστηρίζουν ότι ο ψηφιακός κόσμος είναι αναπόφευκτος και ότι οδηγούμαστε ταχύτατα στον ψηφιακό άνθρωπο ή μετάνθρωπο που θα έχει συμβολική ή δυαδική γλώσσα. Διότι απλά δεν θα υπάρχει άνθρωπος, ως ζώσα ψυχή, για να μπορέσει να υπάρξει ψηφιακός άνθρωπος.
Δεν υφίσταται ζήτημα δαιμονοποίησης της ψηφιακής κουλτούρας, αλλά αν θέλουμε να σταματήσουμε να παίζουμε τους μαθητευόμενους μάγους, πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά, από εδώ και πέρα με την επιτάχυνση της τεχνολογίας λόγω covid, τις ψηφιακές χρήσεις, αν δεν θέλουμε το τέλος του ανθρώπου.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης

Το διαδίκτυο την τελευταία εικοσαετία αποτελεί έναν υπερχώρο, που είναι ένας εντελώς υβριδικός και διακριτός χώρος όπου όλα είναι αναμεμιγμένα και δικτυωμένα με ο,τιδήποτε, ένας χώρος όπου έχουν δημιουργηθεί πολιτιστικοί και κοινωνικοί αρμοί, ένας χώρος που χαρακτηρίζεται από συνολική έλλειψη απόστασης, αλλά περισσότερο εικονικής σύμπτυξης. Δεν υπάρχει πολυπολιτισμικότητα αλλά υπερπολιτισμικότητα, η οποία είναι διαφορετική από τη διαπολιτισμικότητα και την πολυπολιτισμικότητα, η οποία εξακολουθεί να εμποτίζεται με την αρνητικότητα των πολιτιστικών εντάσεων, και διαφέρει σαφώς από τη διαπολιτισμικότητα, η οποία διατηρεί ακόμη πολιτιστικούς δείκτες και χωρικό πεδίο. Φυσικά, το Διαδίκτυο έχει σίγουρα στοιχεία υπερχώρου και επιταχύνει την παγκόσμια υπερκαλλιέργεια Ο πολιτισμός με την κλασική έννοια εξαφανίζεται σε αυτό που είναι, δηλαδή, υπάρχει υπερκαλλιέργεια και υπερπληροφόρηση. Στην πραγματικότητα, όπως θα έλεγε ο Baudrillard, εξαφανίζεται αυτό που είναι πιο πραγματικό από το πραγματικό, εισερχόμαστε, δηλαδή, στην υπερ-πραγματικότητα.
Όλη αυτή η αλλαγή δημιουργεί συγχύσεις και θολώσεις, που στην πραγματικότητα δημιουργούν διασπασμένους ανθρώπους με αποσπασματική γνώση και κατά συνέπεια ημιμάθεια, η οποία αποτελεί το καλύτερο καύσιμο των δεινών της ανθρωπότητας.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης

Ο μηδενιστής δεν πιστεύει στις αξίες: στην ισότητα, στη δικαιοσύνη, στην ελευθερία, στη φιλία, στην αγάπη.Πιστεύει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα και για αυτό όλους και όλα τα χρησιμοποιεί με ιδιοτελή κριτήρια για να δυναμώσει το Εγώ του. Αυτή είναι η δυστυχία του!....Ο επαναστατημένος άνθρωπος ενεργοποιεί τη θέληση για δύναμη καταφάσκοντας στη ζωή, σπάζοντας τα δεσμά του κατακερματισμένου εαυτού του και εξυψώνεται μέσα από πέπλα του σκότους και του ψεύδους στην Αλήθεια, που είναι ο αυθεντικός εαυτός του. Η μοναδική, εν τέλει, Επανάσταση είναι η Επανάσταση εναντίον του μηδενισμένου εαυτού του.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης

Ο άνθρωπος στην εποχή που διανύουμε απαρνείται τον εαυτό του και τις ιδιαιτερότητες του στον μέγιστο βαθμό και υιοθετεί την προσωπικότητα που του επιβάλλει η κοινωνική και πολιτιστική νόρμα. Με αυτόν τον τρόπο το Εγώ ταυτίζεται πλήρως με την εξωτερική αισθητότητα και επομένως αφανίζεται οποιαδήποτε μοναξιά, αβεβαιότητα, ανασφάλεια και αδυναμία ενέχει ο εαυτός. Έτσι πιστεύει τουλάχιστον! Η ατελέσφορη αυτή διαδικασία οδηγεί,εν τέλει, σε ένα πολτοποιημένο υποκείμενο, καθώς αρνείται να ερμηνεύσει την αλήθεια του Εγώ του. Πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, για τον ορισμό του κενού ανθρώπου. Είναι ο πραγματικός θάνατος πριν τον θάνατο.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης

Today 7

Yesterday 16

Month 159

All 82413

Counter