Παράκαιροι Συλλογισμοί
- Details
- Written by Super User
- Category: Παράκαιροι Συλλογισμοί
- Hits: 1374
Η πανδημία έχει διαταράξει τη ζωή των ανθρώπων, έχει προκαλέσει ένα σοκ στην ψυχική υγεία και έχει αφήσει ένα βαθύ ίχνος φόβου, άγχους, αγωνίας, ενοχής, αβεβαιότητας, κατάθλιψης, θλίψης και πένθους, που έχει διαχυθεί στο σύνολο της κοινωνίας. Και αυτό παρατείνεται με μια διαρκή κατάσταση, της οποίας το τέλος δεν φαίνεται.
Η φυσική απομόνωση, ο φόβος, η οικονομική απώλεια, ακόμα και η παραπληροφόρηση, έχουν εξαπλώσει την ψυχολογική δυσφορία στον πληθυσμό. Ο σπόρος αυτός των αρνητικών συναισθημάτων, που φυτεύτηκε τον τελευταίο χρόνο, θα φανεί τα επόμενα χρόνια στις κοινωνικές συμπεριφορές. Ειδικότερα, η φυσική αντίδραση από τη νέα γενιά, που μεγαλώνει σε ένα τόσο καταπιεστικό περιβάλλον, θα είναι ίσως απρόβλεπτη, αλλά διόλου παράξενη.
Τριαντάφυλλος Σερμέτης
- Details
- Written by Super User
- Category: Παράκαιροι Συλλογισμοί
- Hits: 1413
Έχουμε έναν κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν ή δεν ξέρουν πώς να ζουν μαζί πια, δεν ξέρουν πώς να ξεπεράσουν τις θρησκευτικές διαφορές, ή του χρώματος, ή οποιεσδήποτε άλλες. Οι άνθρωποι πνίγονται μέσα στην ταυτότητα που έχουν και στον διαρκή αγώνα ενάντια σε όλους τους άλλους. Νομίζω ότι βαδίζουμε σταθερά στον δρόμο της αυτοκαταστροφής. Χρειάζεται απαραίτητα να φανταστούμε κάτι διαφορετικό, ένα διαφορετικό είδος σχέσης μεταξύ εθνών και ανθρώπινων κοινοτήτων.
Πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τον κόσμο.
Τριαντάφυλλος Σερμέτης
- Details
- Written by Super User
- Category: Παράκαιροι Συλλογισμοί
- Hits: 1361
Τον αδύναμο και τον φοβισμένο άνθρωπο τον διακρίνει κανείς εύκολα από τον φανατισμό του, την εμμονή και τον δογματισμό του σε μια ιδέα και τη διαρκή αναζήτηση εχθρών γύρω από αυτή την ιδέα του. Αυτή η τυφλότητα του νου προσελκύει τον κάθε εξουσιαστή, διότι αυτός ο άνθρωπος είναι εύκολα διαχειρίσιμος. Την εποχή αυτή ζούμε την άνοδο αυτού του φαινομένου.
Τριαντάφυλλος Σερμέτης
- Details
- Written by Super User
- Category: Παράκαιροι Συλλογισμοί
- Hits: 1331
Οι δάσκαλοι διαχρονικά, είτε το αποδέχονται μερικοί είτε όχι, αποτελούν σημείο αναφοράς της γνώσης, καθώς οι ίδιοι είναι οι φορείς της. Για αυτούς τους λόγους, ανέκαθεν τον θεσμό του δασκάλου οι κοινωνίες τον σέβονταν. Τα τελευταία γεγονότα, με τον αποκεφαλισμό του Γάλλου καθηγητή αλλά και με τον εξευτελισμό της αξιοπρέπειας του Πρύτανη και πλείστα ακόμα καθημερινά παραδείγματα στα σχολεία απαξίωσης των δασκάλων, δείχνουν και έμπρακτα πια ότι οι κοινωνίες θέλουν να κόψουν το κεφάλι της γνώσης και να την εξευτελίσουν. Η γνώση, ως αξία, θεωρείται κάτι παράταιρο και άχρηστο και μόνο η εργαλειακή της χρησιμότητα μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα, αλλά αυτή δεν χρειάζεται καν τον δάσκαλο. Αυτές οι κοινωνίες, όμως, που σκέφτονται με αυτόν τρόπο είναι, ήδη, στο σκοτάδι και πλέουν ολοταχώς στον ολοκληρωτισμό αλλά δεν το γνωρίζουν, αφού, ήδη, στη συνείδησή τους έχουν θανατώσει τον δάσκαλο, δηλαδή τον εαυτό τους.
Τριαντάφυλλος Σερμέτης