how many hands to you have in dreams

Παραδινόμαστε σταδιακά σε ένα σύμπαν της υπερπραγματικότητας στην οποία η ψυχαγωγία, η ψηφιακή τεχνολογία και η επικοινωνία παρέχουν εμπειρίες πιο έντονες από τις σκηνές της συνηθισμένης καθημερινότητας, καθώς και από τους κώδικες και τα μοντέλα που δομούν την καθημερινή ζωή. Το βασίλειο του υπερπραγματικού (π.χ. προσομοιώσεις της πραγματικότητας από ψηφιακά μέσα, εμπορικά κέντρα και καταναλωτικές φαντασιώσεις, τηλεοπτικά αθλήματα, παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.λπ.) γίνονται περισσότερο πραγματικά από το πραγματικό, με συνέπεια οι εικόνες και οι κώδικες του υπερπραγματικού να έρχονται να ελέγξουν τη σκέψη και τη συμπεριφορά.


Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να ζούμε σε έναν μη γραμμικό κόσμο όπου είναι αδύνατο να χαραχθούν αιτιακοί μηχανισμοί στη σκέψη και να διαμορφώνεται μια κατάσταση κατά την οποία οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με μια συντριπτική ροή εικόνων, κωδίκων και μοντέλων, εκ των οποίων το καθένα από αυτά μπορεί να διαμορφώσει τη σκέψη ή τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου.


Σε αυτό το σύμπαν οι υποκειμενικότητες κατακερματίζονται και χάνονται σε μια άβυσσο τρόμου. Αυτό αποτελεί τη βασική αιτία παρανοϊκών αντιλήψεων που αναδείχθηκαν σε σχέση με τη πανδημία.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης

lonenely

 

Μέσα σε ελάχιστα χρόνια η μοναξιά έχει φτάσει σε επίπεδα επιδημίας. Ο αυξανόμενος χρόνος μέσα στο σπίτι όπου ζει μόνος του ένας άνθρωπος, καθώς υπάρχει πλέον η εξ αποστάσεως εργασία αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν και όλες οι ψηφιακές συσκευές που μας οδηγούν να εισχωρήσουμε σε μια εικονική πραγματικότητα που είναι ειδικά φτιαγμένη για εμάς, αναπότρεπτα κατευθύνουν στη μοναξιά. Όταν η μοναξιά δεν είναι επιθυμητή, με την έννοια της επιλογής της μοναχικότητας, έχει απτές συνέπειες (πρόωρη θνησιμότητα, προβλήματα ψυχικής υγείας κ.λπ.).
Η μοναξιά δεν σημαίνει ότι κάποιος έχει αποτύχει, αλλά αντίθετα δείχνει εμφατικά ότι κάποιος είναι αρκετά ζωντανός. Η εικονική πραγματικότητα που εξελίσσεται ραγδαία βασίζεται ακριβώς σε αυτό το συναίσθημα του ανθρώπου. Έχει δημιουργηθεί η οικονομία της μοναξιάς (κοινωνικά δίκτυα, εφαρμογές κ.λπ.).
Με τον τρόπο που η ανθρωπότητα θα χειριστεί τα επόμενα χρόνια το συναίσθημα της μοναξιάς, θα επικαθοριστεί αποφασιστικά και το μέλλον της ψηφιακής τεχνολογίας. Το βέβαιο είναι ότι το (metaverse) μετασύμπαν σε λίγο θα είναι (εικονική) πραγματικότητα.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης

Όταν στοχαζόμαστε για τον ανθρώπινο πόνο, αναδύονται στην επιφάνεια τάσεις συμπόνοιας. Όταν, όμως, χρειάζεται να εκφέρουμε τις απόψεις μας, για την πολιτική και τη θρησκεία, τότε εκφράζονται διαφωνίες και εμπλεκόμαστε σε διαμάχες. Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια τη δεκαετία του 1980 είχα δει μια ταινία (δεν θυμάμαι το όνομά της), η οποία απεικόνιζε τον ρωσικό λαό με έναν φυσικό τρόπο. Έδειχνε τις Ρωσίδες με τα μωρά τους και τους Ρώσους μπαμπάδες να παίρνουν τα παιδιά τους και να πηγαίνουν για πικνίκ. Εκείνη την εποχή, το να παρουσιάζονται οι Ρώσοι κατ’ αυτόν τον τρόπο, ήταν κάτι ασυνήθιστο, διότι το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής προπαγάνδας τους παρουσίαζε σαν τέρατα ή σαν σκληρούς και κακούς ανθρώπους, έτσι που ποτέ δεν θα μπορούσε να τους θεωρήσει κανείς ως κανονικούς ανθρώπους. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με άλλους λαούς, θρησκείες, πρόσφυγες, μετανάστες κ.λπ. Για να αποκτήσει κάποιος την επιθυμία να σκοτώσει ανθρώπους, τότε θα πρέπει να παρουσιάζονται κατά αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορεί κάποιος να σκοτώσει εύκολα άλλον ή άλλους, εάν συνειδητοποιήσει ότι και οι άλλοι υποφέρουν με τον ίδιο τρόπο που υποφέρεις κι εσύ. Θα πρέπει λοιπόν να σκέφτεται κάποιος ότι οι άλλοι είναι άπονοι, ανήθικοι, ανάξιοι και κακοί για να τους δει ως εχθρούς. Πρέπει να σκέφτεται ότι είναι κακοί και ότι είναι καλό να απαλλαγεί από αυτούς. Έχοντας αυτή τη στάση, μπορεί κάποιος να οικοδομήσει μια ολόκληρη ιδεολογία του κακού(φασισμός), καθώς μπορείς δικαιολογημένα να τους βομβαρδίζεις και να τους πυροβολείς. Εάν όμως έχεις στον νου σου τον πόνο, που είναι ο κοινός μας δεσμός, τότε δεν θα είσαι τόσο ικανός να κάνεις κάτι τέτοιο εύκολα. Αν δεν συνειδητοποιήσει κάποιος ότι ο πόνος είναι κοινός, αλλά θεωρεί ατομικιστικά ότι ο πόνος του οφείλεται στους διαφορετικούς άλλους, τότε τον κυριεύει ο θυμός που εύκολα μετατρέπεται σε μίσος.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης

Η Αρχαία Τριάδα της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ομορφιάς μπορεί να φαίνεται μια αφελής ή και κενή έννοια πλέον στην  εποχή του ψεύδους, της κακίας και της ασχήμιας, μια ξεθωριασμένη φόρμουλα των αξιών και των αρχών της ανθρώπινης συνείδησης. Σύντομα, όμως, η ανθρωπότητα και ξέχωρα ο κάθε άνθρωπος θα ανατρέξει στο λυκόφως της ζωής για να αναρωτηθεί για ποιον λόγο του δόθηκε το μεγαλύτερο δώρο και ποιον σκοπό εξυπηρετεί αυτό.

Ακόμα και δεμένοι με τις αόρατες αλυσίδες ενός αόρατου εχθρού οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να ολοκληρώσουν τον σκοπό της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ομορφιάς. Τότε οι άνθρωποι θα πάψουν να είναι αναίσθητοι, θα είναι σε θέση να ακούσουν τους πόνους των άλλων, να διακρίνουν τη ξεχωριστή έκφραση του άλλου. Μόνον τότε θα σπάσουν τις αλυσίδες της αδιαφορίας, της απομόνωσης και της ιδιοτέλειας (συστατικά στοιχεία της δυστυχίας τους) και θα ορίσουν οι ίδιοι τη ζωή τους.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης     

Today 5

Yesterday 16

Month 157

All 82411

Counter