Μέσα σε ελάχιστα χρόνια η μοναξιά έχει φτάσει σε επίπεδα επιδημίας. Ο αυξανόμενος χρόνος μέσα στο σπίτι όπου ζει μόνος του ένας άνθρωπος, καθώς υπάρχει πλέον η εξ αποστάσεως εργασία αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν και όλες οι ψηφιακές συσκευές που μας οδηγούν να εισχωρήσουμε σε μια εικονική πραγματικότητα που είναι ειδικά φτιαγμένη για εμάς, αναπότρεπτα κατευθύνουν στη μοναξιά. Όταν η μοναξιά δεν είναι επιθυμητή, με την έννοια της επιλογής της μοναχικότητας, έχει απτές συνέπειες (πρόωρη θνησιμότητα, προβλήματα ψυχικής υγείας κ.λπ.).
Η μοναξιά δεν σημαίνει ότι κάποιος έχει αποτύχει, αλλά αντίθετα δείχνει εμφατικά ότι κάποιος είναι αρκετά ζωντανός. Η εικονική πραγματικότητα που εξελίσσεται ραγδαία βασίζεται ακριβώς σε αυτό το συναίσθημα του ανθρώπου. Έχει δημιουργηθεί η οικονομία της μοναξιάς (κοινωνικά δίκτυα, εφαρμογές κ.λπ.).
Με τον τρόπο που η ανθρωπότητα θα χειριστεί τα επόμενα χρόνια το συναίσθημα της μοναξιάς, θα επικαθοριστεί αποφασιστικά και το μέλλον της ψηφιακής τεχνολογίας. Το βέβαιο είναι ότι το (metaverse) μετασύμπαν σε λίγο θα είναι (εικονική) πραγματικότητα.

Τριαντάφυλλος Σερμέτης