Η έννοια της Μετα-Αλήθειας εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο, προκειμένου να περιγράψει εύγλωττα την πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Η πραγματικότητα που βιώνουμε εξασθενεί, εξαιτίας της μεγάλης έκρηξης των πληροφοριών και της ανάπτυξης της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Δημιουργήθηκε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ πληροφοριών, όπου ο καταναλωτής αγοράζει το προϊόν που του αρέσει. Κατασκευάζει έτσι μια δική του πραγματικότητα, υποκειμενική, ερμηνευτική, έχοντας ο καθένας τη δική του γνώμη, και διαβάζοντας (αγοράζοντας) τις πληροφορίες με τις οποίες συμφωνεί. Έτσι, λοιπόν, δημιουργούνται πραγματικότητες ατομικές με στεγανά. Δημιουργείται με αυτόν τρόπο μια μεγάλη απόσταση από το πραγματικό γεγονός. Όλο αυτό οφείλεται οπωσδήποτε στην κρίση των θεσμών και στην κρίση της επιστημονικής αλήθειας.
Αυτός που επιχειρεί να κατασκευάσει μια διαφορετική πραγματικότητα, αν κάποιος του πει ότι σε αυτή την πραγματικότητα που πιστεύει δεν βασίζεται σε καμιά αληθινή αποδεικτική, απαντά αφοριστικά ότι είναι η γνώμη του. Για παράδειγμα, σε σχέση με εκείνους που αντιτίθενται στους εμβολιασμούς κατά των ασθενειών και εκείνους που αρνούνται την υπερθέρμανση του πλανήτη, όχι μόνο λένε μια άλλη ιστορία για τα ίδια γεγονότα και προτείνουν μια ανταγωνιστική θεωρία σε σχέση με την αποδεκτή επιστημονική θεωρία, αλλά επίσης αρνούνται γεγονότα που ανακαλύφθηκαν στην πραγματικότητα και τα οποία παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια μυριάδων επιστημονικών πειραμάτων και από πολλά χρόνια ανθρώπινης εμπειρίας, και προτιμούν τα γεγονότα που υποστηρίζουν και ενισχύουν την πίστη τους έναντι εκείνων που την αντικρούουν. Αυτή είναι η πρόκληση των εναλλακτικών γεγονότων.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η εποχή της Μετα-Αλήθειας να χαρακτηρίζεται από ένα χάος πληροφοριών και αληθειών, που διασπούν παραπέρα τον άνθρωπο μετατρέποντάς τον σε άτομο και προάγοντας τον ατομισμό του. Όταν δεν υφίσταται μια κεντρική αναφορά, αλλά οι αλήθειες πηγάζουν από μύριες πηγές, το αποτέλεσμα οδηγεί στο μηδέν.
Τριαντάφυλλος Σερμέτης