Βρισκόμαστε πλέον στο σημείο μηδέν και δεν υπάρχουν περιθώρια άλλα για αναβολές και παλινδρομήσεις. Χρειάζεται ο συνδικαλισμός να διαδραματίσει το πραγματικό ρόλο που του ανήκει, και να σταματήσει να δρα σπασμωδικά και να σπεκουλάρει σε σοβαρά θέματα, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για αβάσιμες κριτικές. Οι άνθρωποι που τίθενται σε διαθεσιμότητα παραζαλισμένοι από το «ξαφνικό θάνατο» αδυνατούν να δράσουν συντονισμένα υπακούοντας τυφλά σε προσκλητήρια φάλτσου ήχου προσπαθώντας να σώσουν ο,τιδήποτε.
Απαιτείται, άμεσα, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να διαπράξει το αυτονόητο. Να λάβει απόφαση για τη σύγκλιση της γενικής συνέλευσης των προέδρων των ΕΛΜΕ για να υπάρξει πανελλαδικός συντονισμός των κινητοποιήσεων. Ταυτόχρονα, οι συνάδελφοι που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, να κλήθουν σε πανελλαδική σύσκεψη από την ΟΛΜΕ, προκειμένου να εκλεγεί μια πανελλαδική συντονιστική επιτροπή και να κατευθύνει τις δράσεις των εκπαιδευτικών που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Με αποσπασματικές και σπασμωδικές τοπικές δράσεις το αποτέλεσμα είναι πενιχρό και παράλληλα γιγαντώνεται ο συνδικαλιστικός παραγοντισμός, εκμεταλλευόμενος την αγωνία και τον πόνο και έχει ως συνέπεια να διαστρέφει και να αποπροσανατολίζει σε πολλές περιπτώσεις τον αγώνα επιβίωσης των συναδέλφων. Να παρθούν αποφάσεις από τη γενική συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ, ότι εμείς οι εκπαιδευτικοί ενωμένοι και όλοι μαζί κάνουμε πλέον έναν αγώνα τιμής και αξιοπρέπειας και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και τώρα αλλά και τον Σεπτέμβρη με συντονισμένο και συντεταγμένο τρόπο. Δεν παλεύουμε ούτε κλαδικά ούτε συντεχνιακά, αλλά κάνουμε έναν αγώνα για αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Τριαντάφυλλος Σερμέτης Δημοσιεύθηκε 26 Ιουλίου 2013