Σε έρευνες που έχουν διεξαχθεί από διάφορους βιολόγους, όπως τους Corey Fincher και Randy Thornhill του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού, καθώς και τους Mark Schaller και Damian Murray του Πανεπιστημίου της Μπογκοτά, υποστηρίζουν ότι η δύναμη της μεταδοτικότητας μιας ασθένειας, τελικά καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Εκεί όπου οι θανατηφόρες ασθένειες είναι πιο συχνές, οι άνθρωποι είναι πιο ξενοφοβικοί, επικεντρωνόμενοι περισσότερο στην ευημερία της κοινότητάς τους, κυρίως, όμως, στην ατομική τους σωτηρία και είναι λιγότερο πιθανό να συμπεριφέρονται καλά σε οποιονδήποτε είναι πέρα από το επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους. Όπου οι ασθένειες είναι πιο διαδεδομένες, τα άτομα είναι λιγότερο ανοιχτά στο να συναντούν ξένους και νέες εμπειρίες. Φαίνεται οι προβλέψεις των επιστημόνων να ισχύουν ή τουλάχιστον να μην αμφισβητούνται εύκολα. Προχωρούν ακόμα πιο πέρα, ισχυριζόμενοι ότι, όταν οι άνθρωποι είναι ξενοφοβικοί, λόγω μιας πανδημίας, τότε οι πόλεμοι είναι πιο πιθανοί. Οι δημοκρατικές κυβερνήσεις σε αυτά τα μέρη είναι λιγότερο πιθανόν να υφίστανται, επειδή η φυλή ή η ομάδα έρχεται πρώτη. Τέλος, η φτώχεια γίνεται σχεδόν αναπόφευκτη ως συνέπεια της κακής διακυβέρνησης και της διαρκούς εχθρότητας μεταξύ των ομάδων ή των ατόμων. Όλα τούτα έχουν ως συνέπεια την ραγδαία πολιτισμική κάθοδο της περιοχής που πλήττεται από πανδημία, με προεξάρχουσες συμπεριφορές την αγένεια, την εχθρότητα και την επιθετικότητα, εντείνοντας τον άκρατο ατομισμό.
Τριαντάφυλλος Σερμέτης